Anne Luijten liep in de marathon van Amsterdam maar liefst vier minuten van haar persoonlijk record af en werd tiende. Met haar eindtijd van 2.26.36 liep ze bovendien onder de olympische limiet. De kans is zeer groot dat ze er volgend jaar in Parijs bij is. Dat Anne nu al zulke tijden zou lopen, was anderhalf jaar geleden nog een utopie. Haar eerste marathon was die van Rotterdam vorig jaar. Bij haar debuut kwam ze als twaalfde over de finish in 2 uur en 36 minuten. Dit voorjaar won ze de Nederlandse titel op de marathon en was ze zes minuten sneller dan bij haar debuut. En bij haar derde marathon was ze dus opnieuw veel sneller. Als hardloopster op de baan was haar jeugddroom om ooit op een EK te mogen starten. Mede door blessures kwam die droom niet uit, ze ging studeren in Amerika en werd journaliste. Twee jaar terug begon ze te trainen voor een marathon, zonder enige ambitie. En nu mag ze dus naar de Spelen. Voor Anne was de marathon van Amsterdam een emotionele gebeurtenis. Haar vader, die lijdt aan alvleesklierkanker fietste een deel van de route mee. ‘Ik ben blij dat hij dit heeft meegemaakt. Volgend jaar in Parijs is hij er waarschijnlijk niet meer bij’, zei Anne na afloop.